برگ های پاییزی رنگین کمانی است به اسم جاودانگی که نا جوانمردانه از درخت افتادند

باران پاییزی اشکی است که از پی دوری بر گونه های زمین می نشیندوآن را تر میکند

شب های پاییزی بهترین زمان است برای  تنهایی و خلوت کردن با خدای خود زیر نور ماه

در این میان در پی کوچه های پاییزی چیزی تورا صدا میزند و ان حسرتی ست که به دل داری....

حسرتی از نوع  دیدار رخ زیبای عشقت که عطش آن هستی وتا نبینی آرام نمیشی!